افاغنه شهرری جان خود را در راه دفاع از حرم حضرت زینب دادند
متاسفانه در روزهای گذشته اخبار مربوط به جشن گروهی جاهل در شب سوم امام شیعیان فضایی احساسی را پدید آورد تا برخی از همشهریان عزیز نسبت به برادران افاغنه مظنون شده و این موضوع را به پای همه نوشته و آنگونه که دشمن می خواهد به تمام این عزیزان به یک چشم نگاه کنند.
چند سطر زیر را کمی منصفانه بخوانیم:
این گونه اموخته ایم که اگر گناهی خبطی خطایی اشتباهی از یک ترک ، لر ، فارس ، شمالی ، مشهدی و … رخ دهد ، اشتباه شخص را به پای یک مجموعه ننویسیم.
حالا همین ما با این اخلاق اگر اشتباهی از یک غیر ایرانی ببینیم سریعا دادمان به هوا می رود که : همه آنها همین گونه اند ، باید همه آنها را از ایران بیرون کرد ، باید با همه آنها برخورد کرد و..
نمی دانم چگونه است که جشن عروسی برخی هموطنان در فاطمیه و حتی (گاهی اوقات) ایام محرم را نمی بینیم ، اما اگر همین مراسم از سوی یک غیر ایرانی اتفاق افتد فریاد بر می اوریم که وا اسلاما، وا محمدا ، وا علیا و …
افاغنه شهرری جماعتی هستند که پر حرارت ترین عزاداری را برای اباعبدلله الحسین (ع) انجام می دهند .
حداقل خود ما بارها و بارها عزاداری پر شور افاغنه در محله شهید بهشتی برای امام حسین(ع) را دیده ایم ، مراسماتی که شور و حرارت آن تنه می زند به تنه عزاداری های ما ایرانی ها.
یکی از برادران افغان در خصوص بازداشت افاغنه هتاک به امام حسین(ع) در محله باروت کوبی شهرری می گفت : خود ما افغانی ها یک چهار راه پایین تر (در چهار راه چشمه علی) برای امام حسین(ع) عزاداری می کنیم . اگر به ما می گفتند که این چنین خطایی رخ داده است و گروهی در سوگ حسین (ع) به جشن و پایکوبی پرداخته اند آن شخص حتی اگر از اقوام درجه یک خودمان بود هم دست بسته گرفته و محاکمه می کردیم …
افغان های فهیم شهرری در خصوص بی شرمی این جماعت آن چنان خشمگین اند و خطاب به این حرمت شکنان جملاتی را بر زبان می اورند که قلم توان نگارش آن را ندارد.
مخاطبین عزیز ، ما مردم شهرری عمده افاغنه این شهر را با نام مدافعین حرم حضرت زینب (س) می شناسیم.
وقتی می گویند افغانی ما یاد عکس ذیل می افتیم.
آری وقتی می گویند افاغنه شهرری ما صورت اشک بارمادر شهید اهل باقر شهر را به یاد می اوریم که در راه دفاع از حرم حضرت زینب(س) فرزندش را فدا کرد .مگر می شود افغانی را حرمت شکن دانست؟
وقتی می گویند افغانی ما پدران و برادران شهید عزیز الله رسول و اصغر یوسفی را به یاد می اوریم.
ما افاغنه شهرری را با عزاداری پرحرارت برای حسین (ع) شناخته ایم.
ما افاغنه شهرری را با پیکر های بی جانی که در ماه های گذشته از حرم حضرت زینب (س) برگشته و در خیابان های شهرری تشییع شد شناخته ایم.
ما افاغنه شهرری را با جان فشانی انها در جنگ تحمیلی شناخته ایم.
برادران خواهران و همشهریان عزیز ، حواسمان باشد نکند در فضای احساسی پدید آمده آتش تفرقه میان ما و برادران عزیزمان بر افروخته شود؟
ببندیم چشم هایمان را بر رسانه های “تفرقه آنلاین ” و سایت های وابسته به آخوند های انگلیسی…
آنهایی که در سوگ حسین (ع) زدند و رقصیدند و شادی کردند در ایرانی هم کم نیستند ، باور نداری ؟ عاشورا ۸۸ را مرور کن…
در این حرمت شکنی ها رد پای دشمنی دیده می شود که وحدت ما را نشانه رفته است ، نکند خدایی نکرده به جای یافتن سر نخ های این توطئه خود را درگیر افراد کرده و خواست دشمن که همان ایجاد تفرقه است را دنبال کنیم…
